Η σφραγίδα του Αντιχρίστου θα είναι η τελευταία τελεία στη δική μας επιλογή...

Αγαπητέ π.Α.

Για το τέλος του κόσμου δεν πρόκειται να μιλήσω καλύτερα από το Μητροπολίτη Βενιαμίν (Φεντσεντκώφ). Το μόνο δικό μου που θα σημειώσω είναι ότι πολλοί ανησυχούν γι’ αυτό το θέμα, αλλά λίγοι απ’ αυτούς που μιλούν και το σκέφτονται με αγωνία, άρχισαν να ζούν σε αντιστοιχία με τις σκέψεις τους, λίγοι κουνάνε το δαχτυλάκι τους, ώστε να φροντίσουν για τη σωτηρία της ψυχής τους. Όμως αυτές οι σκέψεις μόνο προς αυτό προσκαλούν και υποχρεώνουν. (ήδη είναι εγγύς, προ των θυρών) .

  Αν αύριο πρέπει να παρουσιαστώ στο κριτήριο του Θεού κι αν αύριο πρέπει να δώσω απάντηση στην ερώτηση πώς έζησα, με τι έζησα, αν έζησα κατά το πνεύμα του Θεού, τότε τι νόημα έχουν οι έγνοιες για συσσώρευση και για οικοδομήματα;

Να όμως, που τώρα κατά βάση μόνο αυτά σκέφτονται οι άνθρωποι, ενώ, κατά το πνεύμα του Θεού, ζουν ως μονάδες - ακόμα και μέσα στην εκκλησία, ακόμα και εκείνοι που διακονούν στο ιερό βήμα ή και οι μοναχοί.

Κοιτάξτε μέσα σας: άραγε ο φόβος του Θεού καθοδηγεί τις σκέψεις, τις πράξεις μας; Άραγε είναι η αγάπη προς το Θεό βάση της ύπαρξής μας;

 Να, αγαπητέ, αυτή η σφραγίδα που μας βάζει καθημερινά ο τρόπος της ζωής μας, που βάζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, στην ψυχή, την καρδιά και το νου, αυτή είναι που κάνει το χρόνο έλευσης του Αντιχρίστου να πλησιάζει ή να απομακρύνεται. Η δική του σφραγίδα μαρτυρεί μόνο εκείνη που έχουμε ήδη βάλει εμείς στον εαυτό μας. Χωρίς εμάς, ούτε να σωθούμε, ούτε να χαθούμε γίνεται.

Η τηλεόραση και το βίντεο έχουν πια διεισδύσει ακόμα και στους τοίχους των μοναστηριών! Ποιος θα σβήσει αυτή τη σφραγίδα, αν τη βάλαμε εμείς στον εαυτό μας εκούσια, με επιθυμία και αγάπη; Δεν είναι λοιπόν ο Αντίχριστος που θα μας καταστρέψει. Ήδη πριν την έλευση του, θα καθορίσουμε τον πνευματικό μας προσανατολισμό και θα κάνουμε επιλογή. Η σφραγίδα του Αντιχρίστου θα είναι η τελευταία τελεία στη δική μας επιλογή.

Να πηγαίνετε με την ευχή του Θεού στα μοναστήρια και στους γέροντες, αν αυτό είναι προς ωφέλεια της ψυχής που αναζητά σωτηρία. Όμως, είναι άραγε προς ωφέλεια; Είναι για τη σωτηρία η σκέψη κατά την παρακολούθηση του καλειδοσκοπίου της ζωής; Αυτό το ζήτημα λύστε το μόνοι σας για τον εαυτό σας. Είναι άραγε προς ωφέλεια;

Το αίτημα για προσευχή θα το εκπληρώσω.

 Αγαπητέ παππούλη, εξετάστε, λοιπόν, τη ζωή σας: χάριν του κελιού, χάριν των σπουδών, χάριν της υποτιθέμενης βοήθειας προς τους ανθρώπους (παρεμπιπτόντως, από τον φτωχό ακτήμονα μοναχό δεν ζητείται υλική βοήθεια∙ και δεν μπορούμε να δώσουμε ούτε πνευματική, διότι οι ίδιοι είμαστε φτωχοί τω πνεύματι). Μη χάσουμε αυτό, χάριν του οποίου φορέσαμε το κουκούλι και τον μανδύα. Συγχώρα με για την τόσο λυπηρή επιστολή.

Μη χάνεις το κύριο και μην ξεχνάς τις υποσχέσεις που έδωσες στον Θεό.

Δέν είναι ο Αντίχριστος που θα μας καταστρέψει

Επιστολές του Γέροντα Ιωάννη της μονής των Σπηλαίων (Πσκώφ)

Παλεύοντας για την ορθόδοξη πίστη σελ.59-61