Γιατί ανάβουμε καντήλι;   ...

«Όσον γαρ αυταί (οι λαμπάδες) ανάπτουσιν εις τον Θεόν και εις τους Αγίους, τοσούτον συγχωρούνται αι αμαρτίαι εκείνων»

ατί ανάβουμε καντήλι; – Λάδι και κερί. Αλήθεια γιατί ανάβουμε καντήλι; Ποια η σημασία του; Πως ξεκινήσαμε να χρησιμοποιούμε το λάδι, το κερί και το καντήλι στην εκκλησία; Όπως με το πρόσφορο, με το λάδι, το θυμίαμα (που προσφέρουμε στο Ναό)…

Γιατί ανάβουμε καντήλι; – Λάδι και κερί
Και το λάδι με το οποίο ανάβουμε το καντήλι στην εκκλησία, ήταν κι αυτό εν χρήσει στο Ναό της Παλαιάς Διαθήκης. Οι ιερείς πρωί – βράδυ, κατ’ εντολή Θεού, άναβαν με λάδι την ακοίμητη λυχνία, που είχε τοποθετηθεί στα «Άγια» ( Έξοδ. 27:21).

Και πάλι: Το λάδι έπρεπε να ήταν γνήσιο και καθαρό! Ήταν εντολή Θεού! ( Έξοδ. 27:20 ).

Το λάδι τότε εκπλήρωνε ένα πρακτικό σκοπό: «εἰς φῶς καῦσαι» ( Έξοδ. 27:20 ) ∙ φώτιζε το Ναό. Τον ίδιο σκοπό εκπλήρωνε και στα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού.

(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τι είναι η πίστη στο Θεό;

Έτσι, όταν ο Παύλος μεσάνυχτα, Σάββατο προς Κυριακή, τελούσε τη Λειτουργία, το υπερώον, (που γινόταν η Λειτουργία) ήταν γεμάτο από λυχνίες «ἦσαν δὲ λαμπάδες (λυχνίες) ἱκαναὶ ἐν τῷ ὑπερῴῳ οὗ ἦμεν συνηγμένοι» ( Πράξεις 20:8 ).

Όταν σιγά-σιγά εισήλθαν οι εικόνες στη λατρεία, άναβαν κανδήλια μπροστά στις εικόνες «εἰς φῶς καῦσαι», για να βλέπουν μέσα στο σκοτάδι (οι ακολουθίες γίνονταν νύχτα) το πρόσωπο του Χριστού, της Μητέρας Του, που εικονίζονταν στις εικόνες, σχηματίζοντας μια κατανυκτική ατμόσφαιρα.

Οι ακολουθίες συν τω χρόνω γίνονταν την ημέρα, εισήλθε και ο ηλεκτρισμός, πότε η αρχική «αποστολή» του κανδηλιού, έχει πια εκλείψει. Παρέμεινε μόνο ως προσφορά, ως θυσία στον Κύριο.

Για αυτό συνεχίζουμε να ανάβουμε τα κανδήλια, λαμβάνοντας έτσι από τον Κύριο «ευλογία» (συγχώρηση αμαρτιών). Μέγα το έλεός Του!

Όπως με το πρόσφορο, με το λάδι, το θυμίαμα (που προσφέρουμε στο Ναό) λαμβάνουμε και την ανάλογη «ευλογία» από τον Κύριο, έτσι και με το κερί,που ανάβουμε στο Ναό.

«Όσον γαρ αυταί (οι λαμπάδες) ανάπτουσιν εις τον Θεόν και εις τους Αγίους, τοσούτον συγχωρούνται αι αμαρτίαι εκείνων» είπε ο άγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος σε κάποιον νεωκόρο (Αγίου Νικοδήμου του αγιορείτου, Ερμηνεία εις τον Κανόνα του Πάσχα, ωδή ε ΄).

Συγχωρούνται και οι αμαρτίες των νεκρών μας αδελφών. Το είδε εν οράματι ο αγιορείτης ιερομόναχος Εφραίμ Κατουνακιώτης (+1998)∙

«Όση ώρα ήταν αναμμένο το κερί της «Προσκομιδής», οι κολασμένοι έβγαζαν το κεφάλι τους έξω από τη φωτιά της Κολάσεως!». Χάρη στο άπειρο έλεος του Κυρίου!

(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...