ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ - Ημέρα πανηγύρεως 5 Μαΐου...

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

O Άγιος Εφραίμ (1384 -1426 μ.Χ.) είναι ένας από τους "νεοφανείς αγίους", τον οποίο η παράδοση παραδόξως δεν διατήρησε στην μνήμη της. Αντίθετα η ζωή του αποκαλύφθηκε προσωπικά στην μοναχή Μακαρία στα μέσα του 20ου αιώνος από τον ίδιο τον Άγιο. Το κοσμικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος Μόρφης και καταγόταν από τα Τρίκαλα. Προκειμένου να γλυτώσει το παιδομάζωμα κατευθύνθηκε στην Αττική, όπου τελικά έγινε ιερομόναχος στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Όταν οι Οθωμανοί κατέβηκαν στην Αττική, με μανία κατευθύνθηκαν και στην εν λόγω Μονή.

Σφαγίασαν τότε όλους του μοναχούς στον περίβολο του Μοναστηρίου, εκτός του Αγίου Εφραίμ, που ασκήτευε σε μια σπηλιά. Όταν μετά από καιρό επέστρεψαν συνέλαβαν και τον Άγιο υποβάλλοντάς τον σε φρικτά βασανιστήρια επί 8 συναπτούς μήνες, έως ότου έλαβε το στέφανο του Μεγαλομάρτυρος την 5η Μαΐου του 1426 μ.Χ..
​

​
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Το 1434 μ.Χ. γεννήθηκε στα Τρίκαλα Κωνσταντίνος Μόρφης από πολύτεκνη οικογένεια. Δυστυχώς, ορφάνεψε σε παιδική ηλικία και η μητέρα του ανέλαβε εξ' ολοκλήρου την ανατροφή (υλική και ψυχική) των οκτώ τέκνων της. Το 1448 μ.Χ., όταν οι Τούρκοι εξαπέλυσαν παιδομάζωμα στην ευρύτερη περιοχή , η μητέρα του μικρού Κωνσταντίνου τον συμβούλεψε να μετακινηθεί σε μη υποδουλωμένες ακόμα από τον Τουρκικό ζυγό περιοχές της

Ελλάδας και κατά την επιθυμία του, να εισαχθεί δόκιμος σε ένα Μοναστήρι. Πράγματι μετά πολλών κόπων ο Άγιος έφθασε στο όρος Αμώμων (των Καθαρών), που βρίσκεται πάνω από τη Νέα Μάκρη της Αττικής και εισήχθη στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Σε ηλικία 18 ετών έγινε η μοναχική κουρά του κατά την οποία έλαβε το όνομα Εφραίμ, ενώ λίγα χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε Ιερέας. Ο ιερομόναχος λοιπόν Εφραίμ, συνήθιζε να περνάει το καιρό του απομονωμένος σε ένα σπήλαιο του όρους Αμώμων για λόγους ασκήσεως.

Το 1424 μ.Χ. οι Τούρκοι κατέβηκαν στην Αττική και άρχισαν να λεηλατούν,να δολοφονούν και να βιάζουν τον ντόπιο πληθυσμό κατά την συνήθειά τους. Όπως ήταν φυσικό δεν σεβάστηκαν, ούτε την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Το μοναστήρι όμως ήταν πάμφτωχο και το μόνο που κατάφεραν να πάρουν οι Τούρκοι από εκεί ήταν οι ζωές όλων των μοναχών, τους οποίους σφαγίασαν στην αυλή του μοναστηριού εκτός του Αγίου που απουσίαζε.
Την επόμενη προς μεγάλη του έκπληξη απάντησε τη Μονή μετανοίας του μισοκατεστραμμένη και γεμάτη από τα πτώματα των συμμοναστών του. Αφού φρόντισε για την ταφή των αδελφών του, αποσύρθηκε μόνιμα πλέον στην σπηλιά που ασκήτευε, κατεβαίνοντας στο Μοναστήρι μόνο κατά τις μεγάλες εορτές για να λειτουργεί. Κατά την εορτή της Υψώσεως του

Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου του 1425 μ.Χ. οι Τούρκοι συνέλαβαν τον Άγιο στο Μοναστήρι και άρχισαν έκτοτε να τον υποβάλουν σε φρικτά βασανιστήρια προσδοκώντας να τους αποκαλύψει τυχών μυστικούς θησαυρούς της Ιερά Μονής. Καθημερινά τον ξυλοκοπούσαν και τον υπέβαλαν σε οδυνηρούς σωματικούς πόνους, τους οποίους ο Άγιος υπέμενε καρτερικά μέσω της αδιάλειπτης προσευχής του. Η κατάσταση αυτή διήρκησε 8 ολόκληρους μήνες έως ότου οι Τούρκοι τον κρέμασαν καρφώνοντάς τον ανάποδα σε μια μουριά στο προαύλιο της Μονής και έπειτα με ένα πυρωμένο ξύλο τον κατατρύπησαν στην κοιλιά και σε όλο του το Σώμα. Ήταν 5 Μαΐου του 1426 μ.Χ., όταν ο Άγιος παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, σε ηλικία 42 ετών.

Ο Μάρτυρας αγιοκατατάχθηκε στο εορτολόγιο της ανατολικής Εκκλησίας, μόλις το έτος 2011 μ.Χ. με την υπ’ αριθμ. 217/2-3-2011 Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Απολυτίκιο

Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἐν ὄρει τῶν Ἀμώμων ὥσπερ ἥλιος ἔλαμψας, καί μαρτυρικῶς, θεοφόρε, πρός Θεόν ἐξεδήμησας, βαρβάρων ὑποστάς ἐπιδρομάς, Ἐφραίμ Μεγαλομάρτυς τοῦ Χριστοῦ· διά τοῦτο ἀναβλύζεις χάριν ἀεί, τοῖς εὐλαβῶς βοῶσι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.
​
Κοντάκιον.

Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἐν τῷ ὄρει ἤσκησας, τῶν Ἀμώμων θέοφρον, καὶ ἐν τούτῳ ἥνυσας, τοῦ μαρτυρίου τὸν δρόμον· ὅθεν σε, διπλοῖς στεφάνοις ὁ ζωοδότης, ἔστεψεν, ὁσιομάρτυς Ἐφραὶμ ἀξίως, ἐκτενῶς ἐκδυσωποῦντα, ἐλεηθῆναι τοὺς σὲ γεραίροντας.

​
Μεγαλυνάριον,

Βὶῳ διαλάμπων ἀσκητικῷ, ἐν ὄρει Ἀμώμων, ἠγωνίσω μαρτυρικῶς, καὶ θαυμάτων χάριν, θεόθεν ἐκομίσω, Ἐφραὶμ Ὁσιομάρτυς,