Ο Θεός είναι με τους έντιμους, τους τίμιους και τους ηθικούς ανθρώπους -Τιμιό ξυλο....

Όλοι οι άνθρωποι δεν χωράνε σ’ αυτόν τον κόσμο σήμερα. Αν κάποιος θέλει να ζήσει τίμια και πνευματικά, δεν χωράει μέσα στον κόσμο...

– Γέροντα, επειδή δεν χωράει;

– Όταν είναι κανείς ευαίσθητος και βρεθει σε ένα σκληρό περιβάλλον και του κάνουν την ζωή μαύρη, πώς να αντέξει; ή πρέπει να βρίζει κ.λπ. ή να φύγει. Αλλά και να φύγει δεν μπορεί, επειδή χρειάζεται να ζήσει.

Του λέει το αφεντικό: «Σού έχω θάρσηση, επειδή δεν κλέβεις, πρέπει μολαταύτα να βάζεις και σάπια ανάμεσα στα καλά. Μέσα στις καλές μπάλες τριφύλλι πρέπει να βάλεις και λίγες χωνεμένες»! Τον βάζει και διευθυντή, για να τον κρατήσει, πρέπει εντούτοις να κάνει και ούτως, επειδή αλλιώς θα τον πετάξει από την φροντίδα.

Μετά ο καημένος δεν κοιμάται, αρχίζει τα χάπια. Ξέρετε τι τραβάνε οι καημένοι οι άνθρωποι; Τι δυσκολίες, τι εκβιασμούς συναντούν πολλοί στις δουλειές του από τους προϊσταμένους; Τους κάνουν την ζωή μαύρη. Να παρατήσουν την δουλειά; Έχουν οικογένεια. Να καθίσουν; Βάσανα. Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, και τα δυο στενά. Πάει να σκάσει κανείς. Κάνει υπομονή, παλεύει,,,,

Σε άλλον του αφήνουν όλη την απασχόληση και πάει ο συνάδελφος μόνο για να πληρωθείει. Γνωρίζω έναν που ήταν κάπου ιθυντήρ. Όταν άλλαξαν τα πράγματα, τον έβγαλαν από διευθυντή και έβαλαν άλλον του κόμματος, που ούτε το Λύκειο δεν είχε τελειώσει. Τον έκαναν διευθυντή, αλλά δεν ήξερε την φροντίδα , και ούτως δεν μπορούσαν να πάνε σε άλλη μέρος τον προηγούμενο. Λοιπόν, τι κάνουν;

Βάζουν στον ίδιο χώρο και δεύτερο γραφείο! Την φροντίδα την έκανε ο παλιός οδηγός και ο νέος καθόταν, τσιγάρο, καφέ, κουβέντα… Τελείως αναιδής! Δεν του έκοβε κιόλας, έλεγε ό,τι του ερχόταν, και έπεφτε η ευθύνη ακολούθως στον παλιό,,,,

Μέχρι που αναγκάσθηκε να φύγει ο καημένος. «Μήπως πρέπει να πάω κάπου αλλού; Ο θέση είναι βραχύς, δεν χωράνε δυο γραφεία. Καλύτερα, κάθισε εσύ εδώ», του είπε και σηκώθηκε και έφυγε, επειδή του έκανε και την ζωή μαύρη. Και δεν είναι μία μέρα, δυό. Κάθε μέρα να έχεις έναν τέτοιον στο κεφάλι σου, είναι βάσανο!
Τον δίκαιο άνθρωπο συνήθως οι άλλοι τον σπρώχνουν στην τελευταία χώρος ή ακόμη του παίρνουν και την χώρος. Τον αδικούν, τον πατούν πατούν επί πτωμάτων, αύτως δεν λέγεται; Αλλά, όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει προς τα άνωθεν σαν τον φελλό. Θέλει εντούτοις πάρα πολυ υπομονή. Η υπομονή ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα.

(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη

Αυτός που θέλει να ζήσει με χρηστοήθεια και να είναι ενάρετος στην απασχόληση του, είτε εργάτης είναι είτε έμπορος είτε οτιδήποτε είναι, πρέπει να το πάρει κύρωση ότι, όταν αρχίσει την εργασία του, θα φτάσει σε σημείο να μην έχει να πληρώσει λ.χ. ούτε τα ενοίκια, αν έχει μαγαζί, για να του έρθει η ευλογία του Θεού. Όχι εντούτοις να πηγαίνει με τον σκοπό:

«Αν φθάσω μέχρις εκεί, κατόπιν θα έχω πελατεία»! Να μην πάει με τέτοιο σκοπό, διατί τότε ο Θεός δεν θα του δώσει. Αλλά όταν πει: «Θα ζήσω κατά Θεόν, δεν θα κάνω απρέπειες, θα πω ότι αυτό αξίζει πενήντα δραχμές και εκείνο διακόσιες δραχμές», ο Θεός δεν θα τον αφήσει. Κάποιος άλλος εν τω μεταξύ εκείνο που θα το στρόβος αυτός πενήντα δραχμές, θα το σβούρισμα πεντακόσιες δραχμές και θα πλουτίσει.

Τελικά μολαταύτα ο πανούργος αυτός θα φθάσει σε σημείο να μην έχει να πληρώσει ούτε τα ενοίκια και θα το κλείσει το μαγαζί του, επειδή ο κόσμος πληροφορείται, ενώ σιγά-σιγά ο χρηστός δεν θα μπορει να τα βγάλει πέρα από την πελατεία που θα έχει, θα παίρνει συνέχεια υπαλλήλους! Αλλά στην αρχή θα δοκιμασθει. Ο καλός δοκιμάζεται στα χέρια των κακών, περνάει από τα λανάρια .

Όταν πάει κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του. ό,τι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά, δεν ευδοκιμεί. Μπορεί να φαίνεται ότι προχωράει, αλλά τελικά θα σωριάση. Το κυριοτερο είναι να ξεκινά κανείς από την ευλογία του Θεού για ό,τι κάνει! Ο άνθρωπος, όταν είναι έντιμος, έχει τον Θεό με το θέση του. και όταν έχει και λίγη παρρησία στον Θεό, τότε θαύματα γίνονται.

(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;

Όταν κανείς βαδίζει με το Ευαγγέλιο, δικαιούται την θεία στήριξη. Βαδίζει με τον Χριστό. Πώς να το κάνουμε; την δικαιούται. Όλη η βάση εκεί είναι. Από ‘κει και πέρα να μη φοβάται τίποτε.

Αυτό που έχει σημασία είναι να αναπαύεται ο Παντοκράτωρας, η Θεοτόκος και οι Άγιοι στην κάθε ενέργειά μας, και τότε θα έχουμε την ευλογία του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων μας, και το Άγιο Πνεύμα θα επαναπαύεται σ’ εμάς. Η τιμιότης του ανθρώπου είναι το ανώτερο Τιμιό ξυλο.

Αν ένας δεν είναι ενάρετος και έχει Τιμιόξυλο, είναι σαν να μην έχει τίποτε. Ένας και Τιμιόξυλο να μην έχει, αν είναι ιθύδικος, δέχεται την θεία σύντρεξη. Και αν έχει και Τιμιόξυλο, τότε!…

(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;

(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Να παρακαλείς την Παναγία μας…