Πιστεύεις ότι μπορεί ο Θεός; (Άγιος Παΐσιος)...

Και η Εκκλησία σήμερα ταλαιπωρείται, γιατί λείπει ο θείος φωτισμός και καθένας πιάνει τα πράματα όπως θέλει..

Άγιος Παΐσιος: Πιστεύεις ότι μπορεί ο Θεός; Ο Χριστός ζητούσε πρώτα την πίστη στην δύναμη του Θεού και ύστερα έκανε το θαύμα. «Αν πιστεύεις στην δύναμη του Θεού, θα γιατρευθείς», έλεγε. Όχι όπως λένε λανθασμένα μερικοί σήμερα: «Ο άνθρωπος έχει δυνάμεις και αν πιστεύει στις δυνάμεις του, μπορεί να κάνει τα πάντα»!

Ο άνθρωπος είναι μυστήριο ! Και αν σε έβαλαν να κρίνεις να σκεφθείς: «είναι αυτή η κρίση θεϊκή ή είναι γεμάτη εμπάθεια;»

Να μην έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας ούτε στην κρίση σας. Υπάρχει μέσα πολύς εγωισμός, όταν κανείς κρίνει. Εμένα με βάζουν να κρίνω ένα θέμα και ενώ δεν θέλω, όταν πάω να κάνω προσευχή, δεν νιώθω, ας υποθέσουμε, εκείνη την γλυκύτητα πού νιώθω άλλες φορές. Όχι ότι με πειράζει η συνείδησή μου για κάτι, αλλά γιατί έκρινα σαν άνθρωπος.

Όταν κανείς κάνει πνευματική δουλειά στον εαυτό του, όταν αγωνίζεται τότε φωτίζεται από τον Θεό. Γι’ αυτό και βλέπει μακριά. Ένας πού έχει μυωπία, από κοντά βλέπει τα πράματα καλά, αλλά μακριά δεν βλέπει. Και ένας που δεν έχει μυωπία, έ, το πολύ-πολύ θα δει λίγο μακρύτερα, αλλά και αυτό δεν λέει τίποτε. Τα σωματικά μάτια είναι δύο· τα πνευματικά είναι πολλά.

…Αν δεν εξαγνισθεί ο άνθρωπος, αν δεν έρθει ο θείος φωτισμός, όσο σωστή και αν είναι η άλλη γνώση -αυτό βλέπω- είναι ένας ορθολογισμός και τίποτε παραπάνω. Και αν λείψει ο θείος φωτισμός, και αυτά πού θα πουν και θα γράψουν, δεν θα βοηθήσουν. Βλέπετε το ψαλτήρι πού είναι γραμμένο με θείο φωτισμό, τι βαθιά νοήματα έχει! Μάζεψε αν θέλεις όλους τούς Θεολόγους, όλους τούς φιλολόγους, και θα δεις ότι έναν ψαλμό με τέτοιο βάθος δεν μπορούν να φτιάξουν! Ενώ ο Δαβίδ ήταν αγράμματος, αλλά βλέπεις καθαρά πώς τον οδηγούσε το Πνεύμα του Θεού.

Και η Εκκλησία σήμερα ταλαιπωρείται, γιατί λείπει ο θείος φωτισμός και καθένας πιάνει τα πράματα όπως θέλει. Μπαίνει και το ανθρώπινο στοιχείο και δημιουργούνται πάθη και αλωνίζει μετά ο διάβολος. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να ζητούν εξουσία οι άνθρωποι πού εξουσιάζονται από τα πάθη τους.

– Δηλαδή, γέροντα, πρέπει να ζητούν επίμονα τον θείο φωτισμό οι άνθρωποι ;

– Ναι, γιατί αλλιώς οι λύσεις πού δίνουν είναι ενέργεια του μυαλού. Δημιουργείται σύγχυση μετά.

Και πάντα για κάθε τι πού σκέφτεσθε να κάνετε, να λέτε «αν θέλει ο Θεός», μην πάθετε και ‘σεις ότι έπαθε κάποιος μια φορά. Είχε αποφασίσει να πάει στο αμπέλι του για δουλειά. Αύριο πρωί-πρωί, λέει στη γυναίκα του, θα πάω στο αμπέλι «Αν θέλει ο Θεός θα πας», του λέει εκείνη. «Θέλει δεν θέλει ο Θεός, λέει εκείνος, εγώ θα πάω». Την άλλη μέρα ξεκίνησε νύχτα. Στον δρόμο εν τω μεταξύ πιάνει τέτοιος κατακλυσμός, πού αναγκάσθηκε να γυρίσει πίσω. Δεν είχε φέξει ακόμη. Χτυπάει την πόρτα, «ποιος είναι;», ρωτά η γυναίκα του. «Αν θέλει ο Θεός λέει εκείνος, ο άνδρας σου είμαι!»… Ο άνθρωπος, αν θέλει να μη βασανίζεται, πρέπει να πιστέψει στο «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», πού είπε ο Χριστός. Να απελπιστεί δηλαδή από τον εαυτό του με την καλή έννοια και να πιστέψει στην δύναμη του Θεού. Τότε βρίσκει τον Θεό. Οι πιο πνευματικοί άνθρωποι απελπίζονται μόνο από το «εγώ» τους, διότι το «εγώ» φέρνει στον άνθρωπο όλη την πνευματική δυστυχία.

Ο Χριστός ζητούσε πρώτα την πίστη στην δύναμη του Θεού και ύστερα έκανε το θαύμα. «Αν πιστεύεις στην δύναμη του Θεού, θα γιατρευθείς», έλεγε. Όχι όπως λένε λανθασμένα μερικοί σήμερα: «Ο άνθρωπος έχει δυνάμεις και αν πιστεύει στις δυνάμεις του, μπορεί να κάνει τα πάντα»..: Να πιστεύεις δεν λέει το Ευαγγέλιο; Συμφωνούμε επομένως. «Ναι», ο Χριστός έλεγε «πιστεύεις;», αλλά εννοούσε: «Πιστεύεις στον Θεό;» Πιστεύεις ότι μπορεί ο Θεός;»» Ζητούσε την διαβεβαίωση του ανθρώπου ότι πιστεύει στον Θεό, και τότε βοηθούσε.

Πουθενά το Ευαγγέλιο δεν λέει να πιστεύω στον εγωισμό μου, αλλά να πιστεύω στον Θεό, ότι μπορεί ο Θεός να με βοηθήσει, να με θεραπεύσει. Αυτοί όμως τα παίρνουν ανάποδα και λένε: «»Ο άνθρωπος έχει δυνάμεις και πρέπει να πιστεύει στον εαυτό του». Το να πιστεύει κανείς στον εαυτό του έχει εγωισμό ή δαιμονισμό.

– Μπορεί ένας άνθρωπος πού είναι έξυπνος, αλλά έχει πάθει, να έχει σωστή κρίση;

– Κατ’ αρχάς να προσέξει να μην πιστεύει στο μυαλό του, γιατί, αν είναι πνευματικός άνθρωπος, θα πλανηθεί και, αν είναι κοσμικός, θα τρελαθεί. Να μην πιστεύει στον λογισμό του. Να ρωτά, να συμβουλεύεται, να αγιάσει την εξυπνάδα του. Και γενικά όλα όσα έχει ο άνθρωπος, όλα να τα αγιάζει. Όταν η εξυπνάδα αγιασθεί, βοηθά να αποκτήσει κανείς την διάκριση. Ένας έξυπνος αν δεν αγιασθεί δεν έχει πνευματική διάκριση. Ένας πάλι από την φύση του απλός μπορεί έναν πλανεμένο να τον πάρει για άγιο και έναν θηλυπρεπή να τον πάρει για ευλαβή.

https://www.face-new237.com